Coraz więcej osób korzysta z pomocy psychoterapeutów. Coraz częściej robią to jednak nie tylko pacjenci indywidualni, ale również i pary oraz całe rodziny, gdyż nierzadko największe problemy pojawiają się tam, gdzie większa grupa osób musi ze sobą jakość współżyć i współdziałać. Z konfliktami narastającymi w rodzinie z założenia ma sobie radzić terapia dla rodzin.

Przeważnie jej głównym celem jest odnalezienie przyczyn bądź jednej przyczyny konfliktów oraz uporanie się z tymi czynnikami, które prowadzą do sprzeczek czy innych problemów. A kiedy warto skorzystać z tej formy pomocy i na czym dokładnie ona polega?

Przebieg terapii rodzinnej

Terapia nigdy nie jest magicznym remedium na wszystkie problemy pojawiające się w rodzinie. Ona ma jedynie pomóc spojrzeć na nie bardziej obiektywnym okiem. Członkowie rodziny na tej podstawie sami dochodzą często do efektywnych rozwiązań, dzięki którym mogą polepszyć swoje życie. Terapia to cykliczne spotkania, polegające przede wszystkim na rozmowach z terapeutą. Bardzo ważnym jej elementem jest również stworzenie komfortowej i przyjaznej przestrzeni do tego, by członkowie rodziny nareszcie mogli się ze sobą porozumieć. Nierzadko jest bowiem tak, że to zwykła rozmowa okazuje się lekarstwem na wszystkie problemy.

A w życiu codziennym na ogół brakuje na nią czasu. Należy więc nauczyć się go znajdywać i trzeba nauczyć się po prostu rozmawiać, aby kolejne problemy rozwiązywać już na bieżąco i nie doprowadzić do ich nawarstwienia.

Terapia dla rodzin – kto powinien z niej skorzystać?

Na ogół staje się ona niezbędna w momencie, gdy dochodzi do poważnego i wyraźnego zaburzenia relacji występujących między członkami rodziny. A nie zawsze jest pięknie i kolorowo.

To normalne, że osoby, które na co dzień ze sobą żyją, będą się ze sobą kłócić. W sprzeczkach nie ma niczego złego, o ile tylko doprowadzają one do dojścia do wspólnych wniosków. Jeżeli natomiast awantury zdarzają się zbyt często, może to doprowadzić do zerwania lub osłabienia więzi rodzinnych oraz utraty poczucia bezpieczeństwa czy bliskości. Nierzadko dzieje się to wskutek starcia się z jakimś traumatycznym wydarzeniem. Przeważnie jest nim śmierć któregoś z członków rodziny, czasem też nagła utrata pracy bądź zmiana miejsca zamieszkania.

Oczywiście każdy terapeuta rodzinny musi być elastyczny, dlatego zwykle jest w stanie pomóc pacjentom zmagającym się ze zgoła różnymi problemami. Z psychoterapii tego rodzaju najczęściej korzysta się jednak w kilku przypadkach. Pierwszy z nich to sytuacja, w której jeden z rodziców cierpi na jakieś poważniejsze zaburzenia psychiczne albo inne problemy związane ze sferą emocjonalną. One zawsze będą przekładać się na jakość życia pozostałych domowników i będą wywoływać u nich dyskomfort oraz brak poczucia bezpieczeństwa czy cierpienie. Czasami też przyczyny problemów leżą w kiepskiej komunikacji. Członkowie rodziny po prostu muszą ze sobą rozmawiać, a jednak nieraz jest tak, że narastające w nich emocje zamiatają pod dywan i próbują je ukrywać, przez co później wychodzą one na światło dzienne ze zdwojoną siłą.

Kolejnym powodem pójścia na terapię bywają problemy związane już bezpośrednio z dziećmi. Zwłaszcza nastolatkowie, wchodzący w okres dojrzewania, mogą przeżywać swój młodzieńczy bunt, który będzie się odbijać na całej rodzinie – czasem zbyt mocno.

Przebieg terapii rodzinnej

Terapia dla rodzin okaże się skuteczna wyłącznie wtedy, gdy weźmie w niej udział cała rodzina. Wszyscy jej członkowie powinni podejść do psychoterapii z zaangażowaniem i motywacją. W takim przypadku istnieje bardzo duża szansa na pokonanie wszystkich problemów i osiągnięcie wymarzonych efektów. Przeprowadzaniem psychoterapii rodzinnych zajmują się wykwalifikowani w tym terapeuci. Poświęcają oni swoją uwagę wszystkim członkom rodziny, a nie tylko tym, którzy mają bezpośredni wpływ na narastanie konfliktów. Może się wydawać, że to buntujący się nastolatek tworzy nieprzyjemną atmosferę w domu, ale zwykle już w trakcie spotkań okazuje się, że tak naprawdę rodzice i pozostałe dzieci też popełniają pewne błędy, przez które ten nastoletni bunt może się intensyfikować. Rodzinę należy więc traktować jako całość. Każdy jej członek jest tak samo ważny i każdy ma wpływ na to, jak pozostali funkcjonują i czują się w domostwie.

Terapeuta rodzinny już na pierwszym spotkaniu powinien dokładnie wyjaśnić wszystkim jego uczestnikom, ile najprawdopodobniej potrwa cała psychoterapia oraz z ilu spotkań będzie się ona składać. Spotkania w tym przypadku są na ogół dłuższe niżeli w psychoterapii indywidualnej. Mogą trwać od jednej do nawet dwóch godzin. W przypadku psychoterapii rodzinnej dochodzi jednak do mniejszej częstotliwości spotkań.

Na ogół odbywają się one co dwa lub trzy tygodnie, choć jeśli problemów jest więcej i są one bardzo uciążliwie oraz odbijają się wyraźnie na życiu codziennym rodziny, można zwiększyć ich ilość i spotykać się z terapeutą nawet raz w tygodniu.